Η Πρώτη Ιντιφάντα ξέσπασε από τον καταυλισμό των Παλαιστινίων προσφύγων στην Jabalia και στη συνέχεια η Εξέγερση εξαπλώθηκε σε όλα τα μέρη των κατεχόμενων εδαφών, στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας.
Το γεγονός που οδήγησε την παλαιστινιακή κοινωνία να ξεσηκωθεί στις 7 Δεκεμβρίου 1987 ήταν εκείνο που συνέβη στις 6 Δεκεμβρίου 1987, όταν ένας σιωνιστής άποικος οδηγός φορτηγού διέπραξε ένα αποτρόπαιο έγκλημα στο σημείο ελέγχου Beit Hanoun-Erez στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας. Με το φορτηγό του πάτησε σκόπιμα μια ομάδα Παλαιστινίων εργατών προσφύγων που έμεναν στον προσφυγικό καταυλισμό Jabalia, σκοτώνοντας τέσσερις από αυτούς. Αυτό το έγκλημα πυροδότησε την εξέγερση που αποτέλεσε σημείο καμπής στην ιστορία του παλαιστινιακού λαού.
Ήταν μια Ιντιφάντα που άγγιξε όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα της παλαιστινιακής κοινωνίας και είχε μαζική, ενεργή και δυναμική συμμετοχή, καθώς το καθεστώς κατοχής έπληττε με τις φασιστικές και ρατσιστικές του πολιτικές όλους τους Παλαιστινίους: γυναίκες και άντρες της εργασίας και της αγροτιάς, φοιτητές, πανεπιστήμια, συνδικάτα και ιδρύματα. Από τις πρώτες εβδομάδες της Ιντιφάντα συγκροτήθηκαν λαϊκές επιτροπές σε διάφορα μέρη της κατεχόμενης Παλαιστίνης, μέλη των οποίων σχημάτισαν αργότερα την “Ενωμένη Ηγεσία για την Εξέγερση”, για να συντονίζει αυτή τη μαζική επαναστατική δράση. Εκείνη η πράξη συγκέντρωσε τα βλέμματα του κόσμου για τα δύο βασικά της θεμέλια: το επαναστατικό θάρρος των Παλαιστινίων και τις πρωτοφανείς σε έκταση μορφές "αυτοδιαχείρισης" σε κάθε χώρο διαμονής και εργασίας.
Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, από τις πρώτες μέρες της Ιντιφάντα, εντάχθηκαν ενεργά και στις Λαϊκές Επιτροπές Υγείας, που είχαν ιδρυθεί δύο χρόνια νωρίτερα και είχαν αποκτήσει κοινωνική απήχηση. Μέσα στις Επιτροπές Υγείας εντάχθηκαν και άλλοι δεκάδες γιατροί, νοσηλευτές και συναφείς επαγγελματίες υγείας και των δύο φύλων.
Έτσι ξεκίνησε η σύνδεση μιας επαναστατικής εξεγερτικής πράξης με την υγεία και τη φροντίδα των αγωνιζόμενων. Η εργασία ήταν εντελώς εθελοντική. Κατά τη διάρκεια της Ιντιφάντα δημιουργήθηκαν από τις Λαϊκές Επιτροπές Υγείας κινητές μονάδες που ακούραστα παρείχαν περίθαλψη σε κάθε πεδίο σύγκρουσης με τις σιωνιστικές δυνάμεις κατοχής. Παρείχαν φροντίδα στις πρώτες γραμμές γιατί ο στρατός κατοχής είχε και έχει πάντα στο στόχαστρό του τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας και εισέβαλε πολλές φορές μέσα στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας συλλαμβάνοντας τους τραυματίες αγωνιστές και πολίτες. Για το σιωνιστικό στρατό ο κάθε τραυματισμός αποτελούσε απόδειξη συμμετοχής στην αντικατοχική Ιντιφάντα.
